Wyjazd do Norwegii – garść wskazówek

Za każdym razem, gdy przybywamy do obcego kraju musimy odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Początki bywają trudne, zwłaszcza, jeżeli nie znamy języka i czeka nas szereg formalności, których nie sposób ominąć. Stąd nasz pomysł na stworzenie cyklu poradnikowych tekstów, które, mamy nadzieję, nieco rozświetlą zawiłości biurokracji. W części pierwszej omawiamy wyjazd do Norwegii.

Kształcenie/kariera zawodowa

Jeżeli planujecie studia na jednym z norweskich uniwersytetów, warto odwiedzić stronę agencji Nokut (dostępna również w wersji anglojęzycznej). Zazwyczaj wymagane są tego typu dokumenty, jak: kopia dowodu tożsamości, tłumaczenie uwierzytelnione (przysięgłe) na język norweski lub angielski świadectwa dojrzałości, ewentualnych dyplomów, certyfikatów, etc., które należy dostarczyć wraz z oryginałami, oprócz tego potrzebne są zdjęcia i standardowo wniosek o przyjęcie na studia.

Norwegia to jeden z najbogatszych krajów Europy, który przyciąga wiele osób szukających nowych możliwości rozwoju zawodowego. Jak się wyróżnić? CV i list motywacyjny w języku norweskim, odpowiednio dostosowany do tamtejszych standardów rekrutacyjnych, sprawdzony bądź przetłumaczony przez osobę płynnie posługującą się tym językiem z pewnością pozwolą zwiększyć szanse na rynku pracy.

Tymczasowy/stały pobyt

Osoby pochodzące z Polski mogą pracować w Norwegii bez zezwolenia do 3 miesięcy, w tym czasie muszą jednak zarejestrować się w Urzędzie Podatkowym (tzw. Skatteetaten). Jest to konieczne, aby otrzymać tzw. D-nummer, czyli numer identyfikacyjny, który niejako ustala tożsamość i jest niezbędny np. do założenia konta w norweskim banku. Istnieje możliwość przedłużenia pobytu do 6 miesięcy, co wiąże się z dodatkową rejestracją w Urzędzie Pracy (NAV), zgłoszeniem na dowolną komendę policji i kontaktem z Centrum Obsługi Pracowników Tymczasowych (na ich stronie można znaleźć szczegółowy opis wszystkich procedur).

A co zrobić, gdy Norwegia okaże się na tyle atrakcyjna i przyjazna, że zechcemy pozostać w tym kraju nieco dłużej? Przede wszystkim musimy podjąć szybką decyzję, ponieważ złożenie podania o zameldowanie nie może nastąpić później niż do 8 dni od momentu przyjazdu. Zgłaszając się do Urzędu Podatkowego, należy zabrać ze sobą paszport lub dowód osobisty, dowód rejestracyjny wystawiony przez policję, umowę najmu/kupna mieszkania i umowę o pracę lub pisemną ofertę pracy na minimum sześć miesięcy (ewentualnie alternatywny dokument potwierdzający dochody, szczegóły można znaleźć na stronach urzędów).

Świadczenia opiekuńcze/rodzinne

Osoby, które są zatrudnione w Norwegii lub prowadzą tam działalność gospodarczą, opłacają składki ZUS (norw. trygdeavgift) mogą ubiegać się o zasiłek rodzinny i dodatkowy – opiekuńczy. Warto skorzystać z tej możliwości, bo są to znaczące kwoty. Zasiłek rodzinny to ok. 900 NOK/miesiąc (co ważne, jest on wypłacany wstecz od rozpoczęcia pracy w Norwegii, do 3 lat), przysługuje na dziecko do 18 roku życia.  Dodatkowe świadczenie opiekuńcze dotyczy dzieci pomiędzy 1-2 rokiem życia, które nie uczęszczają do przedszkola lub żłobka z dofinansowaniem państwowym. Kwota dopłaty to 6000 NOK miesięcznie, wypłacana do 3 miesięcy wstecz. I teraz kwestia najważniejsza, czyli potrzebne dokumenty. Należy przygotować akt urodzenia dziecka, jeżeli nie jest on unijny, musi być przetłumaczony na język norweski lub angielski i uwierzytelniony. Podobnie z aktem ślubu, który jest wymagany w formie tłumaczenia przysięgłego. Oprócz tego niezbędne jest pozwolenie na pobyt i pracę, kopia umowy z pracodawcą lub potwierdzenie prowadzenia działalności gospodarczej, kopia paszportu lub dowodu, tzw. lønnslippy (odcinki wypłat), informacje o karcie podatkowej i lonns-og trekkoppgave, czyli roczne rozliczenie od pracodawcy.

Wyjazd do Norwegii – przydatne linki:

Moja Norwegia – ogłoszenia, forum, oferty prace i wiele innych

Praktyczne informacje z norweskich urzędów publicznych

Informacje podatkowe (Skatteetaten)

Informacje o warunkach pracy i płacy w Norwegii